کد مطلب:28321 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:151
1619. امام علی علیه السلام - در عهدنامه اش به مالك اشتر -: دورترینِ شهروندان به تو و بدترین آنها نزد تو، كسی باشد كه بیشتر در جستجوی عیب های مردم است؛ چرا كه در مردم، عیب هایی هست كه زمامدار، به پوشیدن آنها سزاوارتر است. پس آنچه را از آن عیب ها كه از تو پنهان است، برملا مساز. همانا بر توست كه تطهیر كنی آنچه را كه برایت آشكار شد، و خداوند، بر آنچه از تو پنهان مانَد، حكم رانَد. امور شرم آور را تا آن جا كه می توانی، بپوشان. خداوند نیز می پوشاند از تو آنچه را دوست می داری كه از شهروندان پوشیده مانَد.[2]. 1620. امام علی علیه السلام - در حكمت های منسوب به ایشان -: پلیدان، بدی های مردم را جستالكافی: 20/209/7، تهذیب الأحكام: 178/48/10، عیون أخبار الرضا: 118/39/2.جو می كنند و خوبی های آنان را رها می كنند، همان گونه كه مگس، جاهای فاسد را می جوید.[3]. 1621. امام علی علیه السلام: هرگاه از زنِ بدكاری پرسیدی چه كسی با تو فسق و فجور انجام داد و زن، در جواب گفت: «فلانی»، بر آن زن، دو حدّ است: حدّی برای كار زشتش، و حدّی برای نسبت دادن فسق و فجور به مرد مسلمان.[4]. 1622. امام علی علیه السلام: جستجوی امور شرم آور و پنهان، از بدترینِ بدی هاست.[5].
1618. امام علی علیه السلام: به درستی كه برای مردم، عیب هایی است. پس پرده برمدار از آنچه از تو پنهان است كه خدای سبحان، بر آن حكم راند، و تا آن جا كه می توانی، امور شرم آور را بپوشان، تا خدای سبحان، بپوشاند آنچه پوشیدنش را دوست می داری.[1].